Voor paralympisch atleten Fleur Jong en Fleur Schouten was het afgelopen jaar er eentje om niet snel te vergeten. Waar de ene Fleur (Jong) de ene na de andere hoofdprijs binnenhaalde, slaagde de andere Fleur (Schouten) er na een lang revalidatietraject in om zich te plaatsen voor de Paralympische Spelen. We blikken met beide 'Fleurtjes' terug op het afgelopen jaar.

Fleur & Fleur, allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar. Wat was 2021 voor een jaar voor jullie?

Jong: “Voor mij was 2021 echt een fantastisch jaar! Met paralympisch goud, twee Europese titels, de Gouden Spike en heel veel andere eervolle prijzen die ik heb mogen winnen, was het veruit mijn beste seizoen uit mijn carrière.”
Schouten: “Ik zou mijn jaar 'uitdagend' willen noemen. Op 12 januari scheurde ik tijdens een training mijn enkelbanden af, waardoor ik mijn paralympische droom uiteen zag spatten. Ik wilde nog niet opgeven en koos voor een operatie met als doel om Tokio te halen. De revalidatie verliep goed, maar ik wist dat ik een persoonlijk record (4,20 meter) nodig had om écht zeker te zijn van de Spelen. Pas bij een kwalificatiewedstrijd eind juni in Barendrecht sprong ik zes keer over de vier meter, waarvan de verste 4,32 meter was. Daarmee plaatste ik me voor de Paralympische Spelen en kon ik mijn geluk niet op. De uitdaging was gelukt en dat bezorgde me heel veel tranen van blijdschap.”

2021 stond natuurlijk in het teken van de Paralympische Spelen, die door de coronapandemie een jaar waren uitgesteld. Hoe kijken jullie terug op jullie prestaties in Tokio?

Jong: “Als je mij vijf jaar geleden had verteld dat ik paralympisch goud zou winnen met verspringen, had ik je zeker niet geloofd. Tijdens de vorige Spelen in Rio deed ik nog niet eens mee met verspringen, laat staan dat ik dacht dat ik hem vijf jaar later zou winnen. Bij mijn eerste poging sprong ik gelijk een wereldrecord, al durfde ik op dat moment nog niet aan goud te denken. Het grappige was dat ik – zelfs toen ik al wist dat ik had gewonnen – nog zó in die wedstrijd zat, dat ik heel erg gebrand was om nóg verder te springen. Pas na mijn laatste sprong kwam het besef dat ik had gewonnen.”
Schouten: “Voor mij was het doel eigenlijk al behaald. Omdat ik gepiekt had tijdens de plaatsingswedstrijden, wist ik dat ik niet goed kon zijn in Tokio en dus ook niet te veel van mezelf kon verwachten. Toch was ik heel erg gespannen voor het verspringen, want ik had mezelf als doel gesteld om over de 4 meter te springen. Dat lukte me weliswaar net niet (Schouten sprong 3,97 meter), maar met een zevende plek in de finale was ik ontzettend blij.”

Op de 100 meter miste jij, Fleur Jong, ternauwernood het podium. Heb je daar lang van gebaald?

Jong: “Om heel eerlijk te zijn overschaduwt die vierde plek nog wel een beetje mijn toernooi, ja. Ik was het hele seizoen goed, maar daar waar alles samenkwam bij het verspringen was dat absoluut niet het geval bij de 100 meter. De omstandigheden – het was koud en het regende – waren er gewoon niet naar om een goede race af te leveren. Dat ik een medaille op een paar honderdsten ben misgelopen, doet nog steeds zeer, maar doet verder niets af aan mijn succesvolle jaar.”

Hoe hebben jullie de Paralympische Spelen an sich beleefd?

Schouten: “Ik heb ontzettend genoten van de Japanse cultuur en van iedereen om mij heen. Vanwege alle coronamaatregelen ben je echt op elkaar aangewezen en kun je niet zomaar even naar buiten om een wandeling te maken. Gelukkig hadden we voldoende spelletjes en boeken mee, dus we hoefden ons zeker niet te vervelen.”
Jong: “Hoe gek en vervelend het ook was dat er geen publiek bij mocht zijn: het waren wel heel unieke Spelen. Als het mee zit, gaan we dit nooit meer meemaken en zijn we dus onderdeel van de geschiedenis geweest. Ik moet eerlijk zeggen dat er voor mij als atleet niet zoveel veranderde. Natuurlijk is het fijn om van dichtbij te voelen dat je ouders en vrienden trots op je zijn, maar uiteindelijk zie je ze gedurende zo'n periode misschien maar twee keer.”

Jij won in juni ook nog twee Europese titels bij het EK in Polen. Hoe heb je dat toernooi ervaren?

Jong: “De titel op de 100 meter zag ik echt niet aankomen. In aanloop naar het toernooi had ik een paar wedstrijden gelopen en daar zaten overal wel wat foutjes in. Ik stond dus met twijfels aan de start, maar gelukkig waren de omstandigheden goed en lukte tot mijn verbazing alles in die race. Ook het verspringen was een fijne wedstrijd, al duurde het even voordat ik op gang kwam. Uiteindelijk verbeterde ik twee keer mijn eigen wereldrecord.”

Wat is jullie eerstvolgende piekmoment?

Jong: “Normaal gesproken is dat het WK in Japan, maar vanwege de ontwikkelingen rondom het coronavirus staat dat toernooi op losse schroeven. We weten dus nog niet hoe ons schema er precies uit gaat zien, maar mocht het doorgaan, dan wordt dat ons eerste (en enige) piekmoment.”
Schouten: “Het gaat inderdaad spannend worden of het WK doorgaat of niet. Natuurlijk wil je het liefst op het WK pieken en als het eerder gebeurt, is dat mooi meegenomen.”

Jullie dragen allebei dezelfde voornaam en trainen vaak met elkaar samen. Hoe is jullie verstandhouding?

Jong: “Wij zijn de twee Fleurtjes, dat schept sowieso wel een band. We zijn allebei groot liefhebber van onze sport en als we een training hebben, beleven we die ook écht samen. Het is heel fijn om Fleur als trainingspartner te hebben, want zij is de meest supportive persoon die ik ken. Ze straalt zoveel trots uit en ze kan overal van genieten.”
Schouten: “Fleur is een heel mooi mens en bovendien is ze een prachtige atlete waar ik veel bewondering voor heb. Als er één kwaliteit is die ik van haar zou willen, is het haar overtuiging en zelfverzekerdheid wanneer ze een goede sprong heeft afgeleverd. Toen ze in Tokio uit de bak uitkwam, dacht ik: zo zou ik het ook wel een keer willen. Dat is mijn motivatie voor de komende jaren.”

Tot slot. Wat is jullie favoriete product van Orise Vitamins?

Schouten: “Ik gebruik er best veel, maar als ik moet kiezen, vind ik de sportmultivitamine het fijnst. Omdat daar van alles in zit, hoef ik er niet zoveel andere dingen meer bij te slikken.”
Jong: “Ik ben wel fan van de eiwitpoeder, want dat is voor mij een cruciaal product. Ik heb niet zo'n snelle natuurlijke spieraanmaak, dus het is belangrijk dat ik mijn spieren goed onderhoud. Wat ik er verder fijn aan vind, is dat het niet klontert en het erg fijn in gebruik is.”